Nasza skóra to nie tylko największy ludzki organ, ale również niezwykle delikatny i wrażliwy. Przeciętnie ma on grubość zaledwie kilku milimetrów. Obecnie jest to pierwszy organ, który można sztucznie odtworzyć - od kilku lat nawet w pełni zautomatyzowanym procesie.
Tak zwana "inżynieria tkankowa" oznacza hodowlę ludzkich tkanek, głównie w obszarze skóry. Do tej pory sztuczna skóra, która jest wykorzystywana do przeszczepów po ciężkich wypadkach lub oparzeniach albo do testów zgodności w przemyśle kosmetycznym lub farmaceutycznym, mogła być produkowana tylko ręcznie i z ogromnym wysiłkiem. W ten sposób miesięcznie można było wyprodukować zazwyczaj nie więcej niż 2000 kawałków skóry o wielkości centymetra kwadratowego. "Fabryka ludzkiej skóry" w laboratorium bioprodukcyjnym BioPoLiS Fraunhofer IPA w Stuttgarcie może obecnie produkować do 5 000 modeli skóry wielkości paznokcia miesięcznie.
Koncepcja brzmi prosto, jednak proces produkcji jest skomplikowany. Próbka ludzkiej skóry zostaje pocięta na małe kawałki, a poszczególne komórki skóry zostają wyodrębnione. Wyizolowane komórki wysiewa się do specjalnych kolb do hodowli komórkowych i namnaża przez kilka dni w inkubatorze w temperaturze 37°C. Namnożone komórki mogą być połączone z matrycą żelową, tworząc trójwymiarową, wielowarstwową konstrukcję. Już po trzech tygodniach sztuczna skóra powiększyła się i jest gotowa do testów bezpieczeństwa.
Instalacja do produkcji sztucznej skóry jest pokazowym projektem bioprodukcji, czyli symbiozy biologii i technologii automatyzacji. Szczególną uwagę zwrócono na ciągły łańcuch procesów. W systemie zainstalowanych jest ponad 100 komponentów Festo. Ich asortyment sięga od przygotowania sprężonego powietrza, poprzez czujniki, siłowniki i osie elektryczne, jak również silniki serwo i krokowe, aż po zawory szybko przełączające. Komponenty te służą do przykręcania probówek, automatycznego otwierania i zamykania drzwi śluzy powietrznej, przytrzymywania pokryw dysków, do których wkładane są komórki, monitorowania sprężonego powietrza i poruszania innych części, takich jak igły i gniazda form.
Nie tylko skóra jest poszukiwanym organem dla systemów badawczych. W najbliższych latach technologia ta ma być dalej rozwijana, tak aby można było automatycznie produkować również inne tkanki, takie jak rogówka ludzkiego oka. Jednym z celów tej technologii w przyszłości jest wytwarzanie modeli dostosowanych do potrzeb klienta - na przykład po to, aby terapia przeciw nowotworom była jeszcze bardziej skuteczna. Jeśli badania nad sztucznym wytwarzaniem długotrwałych tkanek za pomocą systemów zaopatrzenia w krew będą postępować dalej, można sobie nawet wyobrazić zautomatyzowaną produkcję własnych przeszczepów.