ExoHand

Nowe obszary działania dla człowieka i maszyny

Niezależnie od tego, czy chodzi o montaż, zdalną manipulację, robotykę usługową czy terapię medyczną, istnieje wiele możliwych zastosowań dla ExoHand. Pneumatyczny egzoszkielet może być zakładany jak rękawica i wspiera ludzką rękę od zewnątrz, poprawiając jej siłę i wytrzymałość.

Za pomocą ExoHand można aktywnie poruszać poszczególnymi palcami użytkownika i w ten sposób zwiększać ich siłę. I odwrotnie, egzoszkielet może również naśladować ruchy ręki i przenosić je na rękę robota w czasie rzeczywistym. Dzięki siłowemu sprzężeniu zwrotnemu, człowiek czuje, co robot chwyta. Dzięki temu ludzki zmysł dotyku może być wykorzystywany na dużych odległościach, a nawet na styku świata rzeczywistego z wirtualnym.

Dostosowana do potrzeb konstrukcja i precyzyjne sterowanie położeniem

Kształt ExoHand jest dostosowany do indywidualnej dłoni użytkownika i jest wykonany z poliamidu w procesie selektywnego spiekania laserowego (SLS). Na egzoszkielecie zamontowanych jest osiem siłowników pneumatycznych, za pomocą których można precyzyjnie poruszać palcami, otwierać je i zamykać. Odpowiednie ciśnienie w komorach jest kontrolowane przez zawory piezoproporcjonalne. Potencjometry liniowe wykrywają położenie palców i określają siłę przyłożoną przez napędy. Sterownik CoDeSys przetwarza wszystkie wartości pozycji i siły oraz umożliwia precyzyjne ustawienie drugiej ręki.

Potencjał w szerokim zakresie dziedzin

Pomimo wysokiego stopnia automatyzacji, w przemyśle nadal istnieje wiele zadań montażowych, które mogą być wykonywane wyłącznie przez ludzi. Często prowadzi to do monotonnych i męczących ruchów, które są stale powtarzane. Szczególnie dla starszych pracowników takie działania stają się wyzwaniem. ExoHand odciąża użytkownika w tym procesie i może w ten sposób poprawić ergonomię w miejscu pracy przyszłości.

W połączeniu z interfejsem mózg-komputer (BCI), ExoHand może być używany jako aktywna orteza ręki, aby pomóc pacjentom po udarze mózgu z objawami paraliżu w przywróceniu brakującego połączenia między mózgiem a ręką. W tym celu sygnał elektroencefalografii (EEG) mierzony w głowie wykrywa chęć pacjenta do otwarcia lub zamknięcia dłoni.