Są zwinne, zwrotne i potrafią nawet latać w pętlach i ostrych zakrętach: BionicSwifts. Poprzez interakcję z radiowym wewnętrznym systemem GPS, pięć sztucznych jaskółek może poruszać się w sposób skoordynowany i autonomiczny w określonej przestrzeni powietrznej.
Przy budowie robotów-ptaków skupiono się na zastosowaniu lekkich konstrukcji, podobnie jak w przypadku ich biologicznego pierwowzoru. Ponieważ zarówno w technicei, jak i w przyrodzie, im mniejszy ciężar jest do poruszenia, tym mniej materiału jest potrzebne i tym mniej energii jest zużywane. I tak, przy długości ciała 44,5 centymetra i rozpiętości skrzydeł 68 centymetrów, bioniczne ptaki ważą zaledwie 42 gramy.
Aby jak najwierniej odwzorować naturalny lot, skrzydła wzorowane są na ptasich piórach. Poszczególne lamele wykonane są z ultralekkiej, elastycznej, ale bardzo wytrzymałej pianki i układają się na sobie jak gonty. Są one połączone z węglowym dudkiem i przymocowane do rzeczywistych piór pierwotnych i wtórnych, tak jak w ich realnych odpowiednikach.
Gdy klapy skrzydła są otwarte, poszczególne łopatki rozchylają się, dzięki czemu powietrze może przepływać przez skrzydło. Oznacza to, że ptaki potrzebują mniej siły, aby poderwać skrzydło do góry. Podczas ruchu w dół lamele zamykają się, dzięki czemu latające roboty mogą latać z większą siłą. Ta niemal naturalna replika skrzydeł daje BionicSwift lepszy profil lotu niż poprzednie napędy z klapiącymi skrzydłami.
Ciało ptaka stanowi kompaktową obudowę dla mechanizmu bijących skrzydeł, technologii komunikacyjnej, jak również komponentów sterujących biciem skrzydeł i ruchem unoszącym ogona. Na bardzo małej przestrzeni zainstalowano silnik bezszczotkowy, dwa silniki serwo, akumulator, przekładnię i różne płytki drukowane.
Dzięki inteligentnej interakcji silników i systemów mechanicznych można precyzyjnie regulować częstotliwość uderzeń skrzydeł i kąt podnoszenia dla różnych manewrów.