İlk bakışta, Bionic Handling Assistant, yapısı ve genel işlevi filin hortumuna dayanan esnek bir kavrayıcı kol gibi görünüyor. Sistem aynı zamanda araştırmacılarımıza çok çeşitli teknolojileri ve bileşenleri birleştiren bir geliştirme platformu olarak hizmet vermektedir.
Bionic Handling Assistant özgürce ve esnek bir şekilde çalışır. Makine ve insan arasında doğrudan temas olduğunda da güvenlidir. Bir çarpışma durumunda, pnömatik körük yapısı anında yol verir ve bu nedenle geleneksel robotlar gibi insanlardan dikkatli bir şekilde korunması gerekmez. Bunun için yardım sistemi 2010 yılında Alman Gelecek Ödülü'ne layık görüldü.
Bionic Handling Assistant'ın kavrayıcısı, çalışma prensibi aynı zamanda hayvanlar dünyasından gelen üç uyarlanabilir parmaktan oluşur: Balık yüzgeci gibi, Fin Ray Effect®'li yapı yandan basınç uygulandığında bükülmez kavislidir basınç noktasının etrafında. Bu sayede parmaklar, tutulacak nesnenin çevresini nazikçe kapatarak, kırılgan ve farklı şekilli nesnelerin tahribatsız bir şekilde taşınmasını sağlar.
Bionic Handling Assistant böylece yarının fabrikasında insanlar ve teknolojinin nasıl kolay, verimli ve her şeyden önce güvenli bir şekilde etkileşime girebileceği sorusuna yeni çözümler sunuyor.
Aynı zamanda sistem, makineler ve elleçleme çözümleri için mekanik, elektronik ve yazılımın aynı anda geliştirilmesi için çok teknolojili bir platform olarak hizmet eder. 2012 yılında mühendislerimiz asistana görüntü ve konuşma tanıma özelliğini ekledi. Bununla sistem, programlama çabası veya manuel işlem olmadan nesneleri bağımsız olarak kavrayabilir.
Bu sürekli gelişme, Bionic Learning Network'ün inovasyon süreçlerimize nasıl entegre edildiğini gösteriyor. Çok çeşitli ortaklarla birlikte, doğal ilkeler bize teknik uygulamalar ve yarının endüstrisi için yeni dürtüler sağlar. Bionic Handling Assistant, Fraunhofer İmalat Mühendisliği ve Otomasyon Enstitüsü (IPA) ile ortak bir projedir.
Tutucu kolun hem tutucu hem de körük yapısı, seçici lazer sinterleme işlemi (SLS) kullanılarak poliamidden yapılmıştır. Üretken üretim süreci, geleneksel teknolojilerle uygulanması zor olan bağımsız hareketli sistem parçalarının yapımına izin verir.
Başlangıçta malzeme toz halindedir ve üretim sürecinde bir yapı platformuna ince tabakalar halinde uygulanır. Her katman, bir lazer kullanılarak aşağıdaki katmanla kaynaştırılır ve yalnızca programın gerektirdiği durumlarda sertleştirilir. Toz, boşluklarda sertleşmez ve bu nedenle daha sonra tekrar çıkarılabilir. Bu, karmaşık ürün ve tasarımların bireysel 3D baskısını sağlar.