Jamaika: Teknik eğitim umut yaratıyor

Goran Miladinov çok dinlemek zorunda kaldı. Festo koridorlarındaki alayları, reggae, dreadlock'lar ve Karayip sıcaklıklarına yönelik imaları güvenle savuşturdu, ancak gizliden gizliye sebebinden genellikle emin değildi. “Fritz”, ardından mesaj attı, “Seninle çok sık birlikte oldum! Daha ne kadar devam etmek istiyoruz? ”Jamaika'dan cevap:“ Bize inanmalısınız! Özeti bana tekrar gönder! ”Böylece Festo Didaktik satıcısı başka bir teklif yazdı ve bunu Jamaika'daki iş ortağı Fritz Pinnock'a 90. kez e-posta ile gönderdi. Zamanlar. Diğer 89'dan. Resim bu hikaye hakkında.

Jamaika Kingston Limanı'nın karşısındaki kumlu bir burun üzerinde başlar. Sahil yolundan giderseniz, yük gemilerinin arkasından uçakların yükseldiğini göreceksiniz. Deniz subayları için bir eğitim tesisi 1984'ten beri eski korsan sığınağında bulunuyor: Jamaika Denizcilik Eğitim Enstitüsü (JMTI) 1980'de Norveç'in desteğiyle kuruldu. Norveçliler, dünyanın diğer dokuz limanında bu tür okullar kurdular. Sadece Jamaikalı hayatta kaldı.

St. Gallen: Şimşek vardı

2001 yılında okul Karayip Denizcilik Enstitüsü (CMI) olarak adlandırıldı, diğer Karayip ülkelerinde şubeleri vardı ve sadece denizcileri değil aynı zamanda itfaiyecileri ve uçuş personelini de eğitti. Ancak teknoloji uluslararası alanda daha da hızlı gelişti. Jamaikalılar uzun süredir Kingston'da hiçbir tamircinin tamir edemeyeceği arabalar kullanıyorlar. 7 Up ve Pepsi, duşlarını yerinde şişelemek için yanlarında kendi uzmanlarını getirmeyi tercih ediyor. Sonuç olarak, Jamaika'daki işsizlerin sayısı 2000'lerin başında keskin bir şekilde arttı. 15 ila 24 yaşındakilerin üçte biri işsiz. Giderek daha fazla genç erkek sadece bir kariyer fırsatı görüyor: gangster olarak. Yaşam beklentisi düşüyor.

Bu süre zarfında Fritz Pinnock - isim yanlış, arkasında gerçek bir Jamaikalı var - CMI'nin direktörü oldu. O zamanlar 39 yaşında olan ve İngiltere'de doktorasını yapan kişi, liman idaresinin elçisi olarak dünyanın yarısını çoktan dolaşmış durumda ve iki kızına hukuk okuma fırsatından daha fazlasını istiyor. 2003 yazında, üç çalışanı St. Gallen'e doğru yola çıktı. 37'de. WorldSkills, Avrupa'daki gençlerin teknik olarak ne öğrendiklerini görmek istiyorlar. Profesyonel Olimpiyatlarda hemen bir rekabet alanı göze çarpar - orada iş parçaları sanki sihir gibi hareket eder ve takımlar yüksek baskı altında programlanır. Bunlar Festo'nun ultra modern mekatronik istasyonlarıdır.

Üçlü heyecanla Jamaika'ya döner. Fritz Pinnock, bu yeterli değil. Kendisiyle iletişime geçiyor ve Festo Didaktik'in sunduğu laboratuvar ve atölye ekipmanları hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyor. Ve hepsinden önemlisi, elektrik mühendisliği ve pnömatik için laboratuvar kaplarının modernize edilmesini istiyor. Maliyet: 300.000 dolar. Pinnock'un PetroCaribe Geliştirme Fonu ile bir dizi başvuruya başladığı zamandır.

San Salvador: lojistiğe giriş

Fritz Pinnock'un Festo'daki bağlantısının adı Goran Miladinov. Belirsiz finansman netleştiğinde Goran, bir sonraki uçağı Panama'ya götürmeyi ve oradan El Salvador'a geçmeyi öneriyor: "Başka neler yapabileceğimizi görmek istiyorsanız - yanınızda güzel bir laboratuvar kurun!" Çünkü Orta Amerika El Salvador'da biz şimdiden büyük bir adım daha: hükümet, GTZ (şimdi GIZ), Siemens ve Festo ile bir PPP projesinden mekatronik, proses ve fabrika otomasyonu için üç laboratuvar ortaya çıktı. Festo Didaktik uygulamalı eğitim tasarladı ve eğitmenleri eğitti.

Ve burada bitmiyor: Takip eden yıllarda, Instituto Tecnológico Centroamericano (ITCA), ikili üniversite olarak resmi akreditasyon alan ilk FACT Merkezi (Festo Yetkili Sertifikalı Eğitim Merkezi). Festo'nun tavsiyesi üzerine ITCA, endüstri için kurs modülleri de sunuyor. Siemens, burada çalışanları için eğitim kursları alan ilk müşteridir. Fritz, El Salvador'a uçuyor ve bu fikir üzerine uçuyor. ITCA harika gidiyor çünkü sadece endüstriyel eğitim kursları düzenli olarak gelir sağladığı için değil. Ayrıca sektörle bağlantı kuruyor, firmaların hangi teknolojilerle çalıştığını öğreniyor ve müfredatında bu konulara yer veriyor.

Jamaika'ya dönen Fritz, Goran'dan yeni bir teklif alır. Festo Didaktik, üç yeni laboratuvar için bir yeterlilik programı geliştirecek. Sipariş hacmi 1 milyon ABD dolarına yükselir. Pinnock onunla Ulaştırma Bakanlığı'yla konuşur. Lojistik sektöründe mekatronik mühendisleri için büyük fırsatlar görüyor. Çünkü Kingston Limanı'nın uluslararası yük trafiğinin merkezi olacağına inanıyor. “Geleneksel mühendisler artık alakalı değil” diyor. “Mekatronik mühendisleri ise multidisiplinerdir. Makine mühendisliği, elektrik mühendisliği ve programlamanın yanı sıra kontrol teknolojisinde ustalaştınız."

Uruguay ve Meksika: özellikle şimdi

Fritz Pinnock, bakanlığın PetroCaribe Kalkınma Fonu ile yeni planı destekleyeceğini umuyor. Fikrini her fırsatta öne çıkarır. Yerel eğitimi uluslararası standartlara uyarlamanın ne kadar önemli olduğunu açıklamak için makaleler yazıyor, röportajlar veriyor ve konferanslar veriyor: “Gençlerimizin artık burs ummasına ve tanınmış bir nitelik elde etmek için yurtdışına gitmesine gerek yok! Nitelikli iş gücü sunabilirsek yatırımcıları da ülkeye çekeceğiz. Son olarak, kendimizi pahalı uzmanlarla uçmaktan kurtarıyoruz."

Ama hiçbir şey olmadı. Pinnock alındı ve duyuldu, ancak finansman başvurusu sonuçlanmadı. İkinci FACT Center 2012'de Uruguay'da açılacak. Ancak Jamaika'da CMI'da kursiyerler her yıl hala 80'lerden kalma ekipmanlarla çalışıyorlar. Çoğu mezun ama hepsi değil.

Çıraklarının trajik bireysel kaderleri, Pinnock'u PetroCaribe Fonu'na başvuru bombardımanına daha da fazla sevk ediyor. Şimdi yaklaşık 2 milyon dolar. Fritz, Festo'nun ünlü bir üniversite için Meksika'da bir Akıllı Eğitim Fabrikası inşa ettiğini öğrendi. Esslingen'deki şaşkın Goran'a şöyle diyor: “Teklifimize böyle bir laboratuvarı da dahil edin. 2 milyonla bizi ciddiye alacaklar!"